|
Post by saerlith on Sept 4, 2014 21:11:20 GMT
Ik heb echt een vies gevoel bij volgende situatie: Ik leer een kei fijne kerel kennen. Absoluut mijn ding. Maar na een week of twee heb ik hem gisteren duidelijk gemaakt dat ik het niet praktisch haalbaar zie dat er iets uit groeit. Ik werk, ik doe een avondopleiding van 12 uur per week, ik schrijf, en ik moet hier en daar ook een keer douchen, eten en schoonmaken. Oh, en misschien ook minstens een jammerlijke schaduw van een sociaal leven houden met de mensen die ik als goede vrienden beschouw. Híj is iemand met veel tijd, die verder ook niet meteen de ambitie heeft nieuwe dingen te doen naast zijn huidige job, band, en well, chillen. Daar is NIKS mis mee, maar ik merk dat de combinatie niet werkt. Dus enfin, ik heb dat uitgelegd, klaar en duidelijk, en dat ik gerust potentieel vrienden wil zijn en shit, maar dat ik hem geen hoop wil geven op iets waar misschien wel nóóit tijd en ruimte voor gaat zijn, en dat ik daar dus nu ook niet aan ga beginnen. En toen kreeg ik bij thuiskomst een bericht. In de zin van: "ik mag dan wel soms twijfelen, ik weet nu wat ik wil. Ik wil jou. Ik heb tijd, ik kan wachten tot jij verder wil." Just... Ben ik nu ZOT als ik dat geweldig niet zo comfortabel vind, het idee dat iemand zit te wachten en te hopen op mij? Ik voel mij like.. verantwoordelijk voor heel die gast zijn emotionele huishouding nu. Het is alsof elke beslissing die ik neem, nu moet in het kader van "ahja, kan dat wel, is dat niet wat grof tegenover die kerel als ik nu iets ga doen waardoor de kans NOG kleiner wordt dat ik hier ooit tijd voor ga hebben?" en ook wel: what the fuck, want nu is het dus ook aan MIJ om voor de tweede keer die dude totaal af te wijzen. Want jah, basically is die aan het wachten op mijn beslissing. Hola, eigenlijk héb ik al beslist. Dus wat, wat gaat die doen? Tot in der eeuwigheid wachten tot ik van gedacht verander of hoe? Echt wáár man... IK ZEI NEE, IS DAT ZO MOEILIJK?
|
|
|
Post by IsauraVanNimp on Sept 5, 2014 7:26:12 GMT
Het is het soort emotionele manipulatie van mensen de emotioneel zo ontwikkeld zijn als een tuinkabouter wellicht ;-) Weet je zeker dat hij niet zei dat je voor eeuwig in zijn hartje zult zitten?
|
|
|
Post by Beautox on Sept 5, 2014 11:06:11 GMT
'emotionele manipulatie van mensen de emotioneel zo ontwikkeld zijn als een tuinkabouter'
Een nogal denigrerende opmerking... Als dat het enige is dat die kerel heeft geschreven, tja, als hij verliefd is kun je hem zoiets toch niet kwalijk nemen: alsof in de liefde die dingen allemaal zo zwart-wit zijn.
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat, als het omgekeerd ware gebeurd (vrouw text man), je het niet had aangedurfd zoiets te schrijven...
|
|
|
Post by Ansitru on Sept 5, 2014 12:44:47 GMT
Het is wel rottig dat je voor een tweede keer duidelijk gaat moeten maken dat het niet gaat gebeuren, maar dat kan ergens wel het handigste zijn om jezelf er gemoedsrust over te geven? Als in: je hebt het nog eens extra duidelijk gemaakt en dan hoef je je echt niet schuldig te voelen als hij het dan nog niet gesnapt heeft. (Niet dat je je nu al schuldig moet voelen, maar ik kan snappen dat dat makkelijker gezegd dan gedaan is.)
|
|
|
Post by frankie757 on Sept 10, 2014 18:11:18 GMT
Saerlith, ik denk dat je de situatie een beetje moet relativeren. Ik weet natuurlijk niet hoe jullie liefdesverhouding was, maar ik kan uit jouw verhaal niet opmaken dat hij jou wil manipuleren. Noem me een té romantische ziel, of whatever, maar je hebt net iemand afgewezen. Iemand die jou waarschijnlijk heel erg leuk vond. Dan is het toch niet zo gek dat er een laatste wanhoopspoging volgt om jou op één of andere manier terug te krijgen? Jij hebt gemerkt dat jullie niet samen horen door een andere levensstijl, maar hij heeft dat misschien nog niet kunnen kroppen. Gun hem wat tijd. Elk mens heeft moeite om een afwijzing te verwerken.
Ik zou me in ieder geval na één smsje nog niet al te druk maken over manipulatief gedrag of hopeloosheid. Blijft hij je inderdaad nog langer lastigvallen, ookal blijf je hem afwijzen, dan is er een probleem.
|
|
|
Post by saerlith on Sept 13, 2014 12:55:44 GMT
Liefdesverhouding? Wij kenden elkaar ANDERHALVE WEEK. Call me crazy, maar ik vind dat niet normaal dan. We hebben elkaar twee keer gezien, dat was misschien niet gans duidelijk. Ik heb hem afgelopen zondag, na nog een paar pushy berichtjes, een lang bericht gestuurd waarin ik nogmaals uitgelegd heb waarom ik er níet aan wil beginnen en dat ik het een zèèr onaangenaam gevoel vind dat nóg eens uit te moeten leggen, en dat hij zo overduidelijk laat blijken dat hij dingen van mij wil die ik niet bereid ben te geven. Ik heb daarna trouwens van hem nog enkele berichten mogen ontvangen over dat hij het snapt, maar daarbij ook wel hele boeken over hoe hij elke dag aan mij denkt, mij mist, en waarin 27 keer een variant te vinden is van "dit suckt zwaar, maar echt HEEL ZWAAR". Berichten waar ik niet op gereageerd heb, want geen tijd, geen zin in, en het is kinda freakishly needy en obsessief. En nu krijg ik smsjes met de vraag of we toch zeker wel nog eens iets gaan drinken op z'n minst dan. Alles aan mijn lijf schreeuwt "hell no".
Ik snap dat de lijn daarin anders kan liggen wanneer mensen al x aantal tijd samen zijn or what not. Maar hier zag ik het aankomen hoor.
|
|
|
Post by IsauraVanNimp on Sept 13, 2014 17:35:32 GMT
Ik denk dat je er echt goed aan gedaan hebt, saerlith. Weinig mensen beseffen het, maar dit is echt textbook gedrag als het gaat over later in de relatie 'abusive behaviour' te ontwikkelen ...
|
|
|
Post by saerlith on Sept 14, 2014 17:49:12 GMT
Denk ik ook, Isaura. Ik weet ook heel zeker dat ik drie jaar geleden een zodanig schuldgevoel en medelijden gehad zou hebben dat ik zou hebben toegegeven en met mijn voeten/grenzen had laten rammelen dat het een lieve lust was. Ik ben, toegegeven, denk ik nog altijd heel vatbaar voor dat soort emotionele manipulatie als het pas later in een contact voorkomt. Freaky business.
|
|
|
Post by frankie757 on Sept 15, 2014 18:13:12 GMT
Mijn excuses dan! Ik heb het waarschijnlijk over het hoofd gezien in je beginpost dat jullie elkaar nog niet lang kenden. Het feit dat hij je nu nog steeds lastig valt is wel heel problematisch, ja! Dan heb je er zeker wel goed aan gedaan om hem niet meer te willen zien. Blijf zijn smsjes in ieder geval gewoon negeren zoals je nu ookal doet. Hopelijk valt zijn frank dan ooit eens.. Ik weet niet wat je anders kan doen?
|
|
|
Post by Beautox on Sept 15, 2014 18:20:34 GMT
'dit is echt textbook gedrag als het gaat over later in de relatie 'abusive behaviour' te ontwikkelen ... '
Djezus, voor een MA in de taalkunde die in de ict werkt vind ik jou nogal veel 'capsones' hebben. Jij kunt daar helemaal niet over oordelen als niet-psycholoog. Schoenmaker blijf bij uw leest...
|
|
|
Post by IsauraVanNimp on Sept 16, 2014 5:49:49 GMT
Kapsones bedoel je wellicht ;-)
En ik kan inderdaad niet oordelen over die man in kwestie, maar aan de hand van het gedrag dat S. beschrijft kan ik wel zeggen dat wie zich een beetje inleest in die materie daar wel wat alarmbellen hoort. Iemand die na anderhalve week al 'zal wachten omdat hij weet wat hij wil', etc is blijkbaar wel iemand die zich vastklampt aan de ander, weinig (sociaal) leven heeft buiten die 'relatie' etc ...
Maar goed, blijkbaar heb jij ergens een persoonlijke vete met mij uit te vechten, dus het heeft weinig zin dat ik hier met rationele argumenten voor de dag kom.
|
|
|
Post by cptnice on Sept 16, 2014 15:07:52 GMT
Ik vind dat het wel kan om te zeggen "we kunnen verder als jij wil, ik wacht wel", maar in dit geval heb je al nee gezegd en hij blijft aandringen. Dan is het gewoon geen nee respecteren imho.
|
|
|
Post by Ansitru on Sept 17, 2014 11:01:44 GMT
'dit is echt textbook gedrag als het gaat over later in de relatie 'abusive behaviour' te ontwikkelen ... ' Djezus, voor een MA in de taalkunde die in de ict werkt vind ik jou nogal veel 'capsones' hebben. Jij kunt daar helemaal niet over oordelen als niet-psycholoog. Schoenmaker blijf bij uw leest... Zou je het dan bijvoorbeeld wel aannemen van iemand die met zo'n persoon is samen geweest en dus met dank aan die ervaring dit hier herkende als "foute boel"? Want geloof mij: iemand die emotioneel manipulatief is zal misschien in het begin niet meteen beginnen met guilt-trips en gaslighting, maar het niet-respecteren van grenzen en een duidelijke "nee" is al een vrij duidelijke rode vlag als je het al eens hebt meegemaakt.
|
|
|
Post by Beautox on Sept 17, 2014 19:29:32 GMT
Ansitru. Ik trek een persoonlijke ervaring niet in twijfel. Ook niet die van jou, als dat is waar je naar peilt. Wat ik wel in twijfel trek is het gegeven dat hier iemand op basis van een paar regeltjes een conclusie meent te kunnen trekken met de woorden 'emotionele intelligentie van een tuinkabouter' en 'abusive person'... Wat isauravannimp moge beweren (ze is goed geplaatst als taalkundige om mij er op te wijzen dat het kapsones is, en niet capsones) ik heb niets persoonlijks tegen haar, ken haar zelf niet. Ik heb wel iets tegen mensen die dingen verkondigen waarvoor ze absoluut geen mandaat hebben: iemand als 'abusive' beschouwen, of toch bijna, iemand labellen als 'emotionele intelligentie van een tuinkabouter'. En dat op een feministisch forum: labelling, ik dacht dat we die fase voorbij waren? En jouw persoonlijke ervaring, hoe zeer ik die ook respecteer, kan niet als basis dienen om hier een cyber-proces te maken van iemand specifiek die niemand van ons kent. Saerlith moet maar doen wat ze denkt te moeten doen, en dat is haar recht. Als ze geen contact wil, dan wil ze geen contact, zo simpel is dat. Maar het is totaal onnodig om daar allerlei labels op te plakken (abusive etc...) en daar meteen een feministisch thema aan te koppelen.
|
|
|
Post by veevacious on Sept 17, 2014 19:49:15 GMT
Ik geef Isaura toch wel gelijk in het feit dat dit soort gedrag behoorlijk wat alarmbelletjes kan doen afgaan. Een neen niet accepteren is echt kwalijker dan velen vaak willen doen uitschijnen en kijken hoe iemand reageert op het niet accepteren van een neen is een vaak gebruikte techniek bij abusieve partners.Dat wil niet zeggen dat de persoon in kwestie kwade bedoelingen hoeft te hebben, maar dat maakt het gedrag nog niet ok. Het getuigt in elk geval niet van veel emotionele volwassenheid.
Verder: Saerlith ik denk dat je er goed aan doet dit kort te kappen. Nog toegeven aan z'n eis om nog eens af te spreken zou ik zeker niet doen. Ik heb al te vaak dergelijke situaties op mijn levenspad gehad om nog te geloven dat daar ook maar iets goeds uit kan voortkomen. Zo heb ik bvb enkele jaren geleden in een gelijkaardige situatie gezeten met een man die ook geen nee als antwoord wilde aannemen en ook aandrong op toch nog eens afspreken. Wel,ik heb hem op de derde date heel erg duidelijk gezegd dat ik het niet zag zitten (omdat hij op date twee smeekte van hem nog 1 date te geven). Daarna heeft hebben we elkaar nog 8 keer gezien omdat hij telkens opnieuw meer uitleg wilde en hoopte dat ik van gedacht zou veranderen. Nooit meer! Mijn neen is een neen. Niet eens met die neen? Pech, maar mij zie je niet meer.
|
|