|
Post by antonvoloshin on Sept 10, 2014 16:59:17 GMT
Iets waar ik me af en toe het hoofd over breek: er zijn feministen in allerlei politieke bewegingen actief. Nu ligt het zwaartepunt overwegend bij linkse bewegingen (wat me logisch lijkt) maar er zijn ook religieus geïnspireerde en liberale (in de klassieke, niet de feministische of Angelsaksische zin) feministen. Nu vraag ik me dikwijls af in hoeverre die laatste twee te rijmen vallen met een consequent feminisme. Het eerste veronderstelt sowieso een reconstructie van religieuze beleving, want zowat alle religies zijn patriarchaal geïnspireerd en behouden via hun heilige boeken speciale plaatsen voor voor mannen ("God zegt het!"), en van de liberale kant dan weer vraag ik me soms af wat die dan denken over rechten van werknemers, vakbonden, enz. die ook heel wat positiefs betekenen voor bijvoorbeeld vrouwelijke arbeiders. Anders gezegd, in het laatste geval vraag ik me af hoe je ongelijkheid op één vlak kan zien en tegen strijden, en het op een ander vlak minder belangrijk vindt.
|
|
|
Post by IsauraVanNimp on Sept 10, 2014 18:11:21 GMT
Ik denk dat religieuze feministen voor een deel op zoek gaan naar die teksten die wijzen op gelijkwaardigheid? De meeste religieuze instituten worden door mannen gedomineerd natuurlijk, dus daar hebben ze wel nog werk aan de winkel.
Rechts-liberale feministen spreken dan weer voornamelijk voor zichzelf denk ik. Die merken waarschijnlijk dat ze omwille van hun geslacht geremd worden in hun carrière en ambitie en kloppen daar dan voor op tafel? (Enfin, my two cents en al ...).
|
|
|
Post by antonvoloshin on Sept 12, 2014 12:40:44 GMT
Ja, er is niets merkwaardig aan cognitieve dissonantie, en ik snap dat veel mensen oprecht proberen om ideologische concepten die in de grond tegenstrijdig zijn, te gaan combineren of een soort compromis proberen bereiken.
Sommige religies hebben inderdaad gelijkheidsideeën in hun basisteksten staan, bij sommige religies is het zelfs de kern van hun geloof (o.a. baha'i), maar ik kan me moeilijk van de indruk ontdoen dat er een dag komt waarop je bv. als aanhanger van een Abrahamitische religie én feminist moet beseffen dat het hele idéé van God, de profeten, de allegorie voor de schepping e.d. vergeven is van patriarchale ideeën en praktijken.
|
|